>Nog een paar dagen en dan de finale…..Hoop echt dat onze jongens winnen, want heb toch nog wel last van het trauma veroorzaakt door het onnodige verlies van 1974. Ook verlies tegen Spanje is voor mij bijna niet verteerbaar en een ding…..Sinterklaas komt er dan echt niet meer in en vakantie in dat land is voorlopig uit den boze…Ongeacht de uitslag van de finale, ben ik nu al zo trots op de prestaties van de jongens. De oranjegekte heerst en straalt uit naar een ieder die in dit land woont, ongekende saamhorigheid, het is jammer dat het WK maar 4 weken duurt….

>
Nederland….schaatsland. Je kent dat wel, die winterse taferelen en iedereen op het ijs….
Nou aan mij is het niet besteed, heb als kind te veel geleden, altijd naast die schaats en weer vallen, nat en koud, dat zijn mijn herinneringen….ben nooit verder gekomen dan drie keer proberen en snel weer vluchten achter de kachel….

Tot afgelopen maandag…..in het kader van vitaliteit op ons bedrijf heb ik meegedaan aan aan clinic schaatsen op het “heilige” Thialf in Heerenveen. Zag er best tegenop, met name dat vallen was iets waar ik bang voor was. Na aan aantal handige aanwijzingen van Wopke de Vegt was ik klaar voor m,n eerste rondje. De allerbeste kunnen dat doen in 25 seconden en was bang dat ik er 25 minuten over zou doen, maar dat viel mee. Heb het 2 uur volgehouden en ben wel een keer fors gevallen, maar al met al zou het zo maar eens kunnen gebeuren dat ik meer ga schaatsen. Na afloop heb ik zitten kijken naar een paar WK-deelnemers die aan het trainen waren en dat ziet er toch gracieus uit en wat een snelheid…….dat zie je op tv met die bewegende camara,s niet. Heb er echt van genoten….
Doel van de dag was “pootje over” maar zo ver ben ik toch niet gekomen. Bij de eerste poging ging ik languit….en heb verder geen pogingen meer gewaagt….. Kon de dag daarna bijna niet meer op mijn benen staan van de spierpijn….ja ja met golf gebruik je toch andere spieren….!!

>Bedroefd….geschokt, zijn gevoelens die bij me bovenkomen. Natuurlijk wist ik dat het niet goed ging met Harald, toch wil je er niet aan….

Hij heeft de strijd uiteindelijk verloren, maar wat een gevecht heeft Harald geleverd. Heb enorm veel respect voor de wijze hoe Harald, maar ook z’n lieve vrouw Meredith, met z’n ziekte omging. Hij genoot enorm van “z’n extra tijd” zoals hij dat noemde.

Een bijzonder fijn mens, een goede vriend, een uiterst sportief sportman, zo zal ik Harald altijd blijven herinneren.

Het was een eer hem als golfpartner en teamgenoot te hebben. De foto op Harald’s overlijdenskaart is karakteristiek, een chip met een ijzeren 8 naar de green.
Heb het weinig golfers beter zien doen.

Zal hem, met heel veel anderen, enorm missen….

>
Keek afgelopen zondag naar de sportverkiezingen 2009 op de BBC. Waarom….? Wist dat er een
life-time award uitgereikt zou worden aan een groot idool van me. Seve zoals iedereen hem noemt, kon helaas niet zelf aanwezig zijn, maar kreeg de award overhandigd van een zeer emotionele Jose Maria Olazabal, vriend en vaak teamgenoot van Seve. Een minutenlange staande ovatie was, terecht, zijn deel. Had het er zelf best wel moeilijk mee…
In bijgaand filmpje is een en ander vastgelegd….

Seve herstelt momenteel van vier operaties aan een hersentumor. Een groot golfer, een van de eerste spelers die met zijn hart en vol passie mijn geliefde spel speelde. Zag hem zelf het laatst op het KLM Open in Zandvoort in 2006. Hij was daar als speciale gast aanwezig. Op de Kennemer won hij in 1976 op 19 jarige leeftijd zijn eerste van meer dan 70 titels.

Seve hoopt, ondanks dat hij het zicht uit een oog gedeeltelijk heeft verloren, in 2010 aan het Britse Open op St Andrews mee te doen. Wens hem van harte een volledig herstel toe….

>Ben geen muziekkenner maar wel een muziekliefhebber. Kan intens genieten van allerlei verschillende muziekgenres. Waardeer een prachtig orgelstuk van Handel of Mendelsohn net zo als een liedje van Coldplay of iets van Herman van Veen en zelfs Tiesto staat regelmatig op mijn afspeellijst. Zo kwam ik gisteren een stuk van Andre Rieu tegen dat werd gespeeld tijdens zijn laatste optreden in Maastricht op de Vrijthof. Fantastisch en met wat een gevoel gespeeld. Luister en kijk maar….

httpv://youtu.be/qtkWQTG4NmM