>Heb vandaag genoten van al onze roeisters en roeiers….Wat een tempoversnellingen in de laatste fase van zo,n race….. Morgen op kantoor ook roeien…..Hoe….?
Zet een aantal bureaustoelen (met wieltjes uiteraard..) achter elkaar…maak een roeibeweging en rij tegelijkertijd met je stoel achterwaarts… Zorg wel voor voldoende ruimte in je kantoortuin…. Alle vormen zijn mogelijk… 1, 2, 4 of 8 in een boot…alles kan….
Alleen de rol van de stuurman is een beetje onduidelijk dus al deze vormen kun je doen met zonder stuurman…. Have fun…….!!!!
PS: Jaren gelden hadden we een fameuze dubbel vier en wonnen van iedere afdeling….
augustus 2008
>Sinds het begin van de olympische spelen zit ik vol bewondering naar onze judoka,s te kijken en ben geheel en al verjudowed…
Als een collega op kantoor geen initiatief neemt of afwachtend is, krijgt hij of zij van mij een “rolletje” met het bekende gebaar…… Voor een goede grap wordt een yuko gegeven. Een ippon wordt niet gegeven want een collega op z,n rug leggen, wordt zelfs bij ons op kantoor als enigzins vreemd gezien.
Ik heb zelfs al gehoord dat als bij een vergadering geen besluit genomen kan worden wegens verschillende inzichten volgt een “hantai” waarbij met een witte of blauwe vlag wordt gezwaaid…. De man van AH zou zeggen “het moet toch niet gekker worden”….. Volgende week atletiek….ben benieuwd wat er dan gebeurt….
augustus 2008
>Eind jaren 60 werden wij, 3 jonge tafeltennissers waarvan men dacht dat zij enig talent hadden, door het Leo van der Kar Fonds uitgezonden voor een een trainingsstage in TS als voorbereiding voor de Europeesche Jeugdkampioenschappen.
Er was weinig geld ter beschikking dus begeleiding was er niet en hield op bij perron 1 van Utrecht Station waar wij werden uitgezwaaid door een NTTB-official. Was zelf de oudste met 16 jaar en de andere jongens waren 15 en 13.
Met een uitgebreid reisprogramma incl. verschillende overstapplaatsen zou de reis naar Praag ongeveer 20 uur duren. Het was midden in de “koude” oorlog dus TS binnenkomen ging gepaard met een stapel reis- en visum-documenten die ik als oudste in bewaring kreeg. Wel hadden we in onze koffers stapels nylon-kousen voor dames verpakt als ruilmiddel want die waren in die tijd nauwelijks verkrijgbaar in TS. In die tijd speelde ik ook gitaar en die uiteraard ook mee wat mij een sneer en “waar is dat voor nodig?” van de bondsofficial opleverde.
We zouden opgewacht worden door een bondsofficial op het perron in Praag. Op mijn vraag hoe ik deze persoon kon herkennen kwam de bondsofficial niet verder dan…. “hij zal wel een hoed op hebben want die hebben ze allemaal…!!!”
Enfin het is uiteindelijk allemaal goedgekomen en we hebben een prachtweek gehad, vrienden/vriendinnen (die gingen er overigens met de nylons van door zonder dat er iets werd geruild) voor het leven gemaakt en een berg levenservaring opgedaan.
>Ben net terug van een 9-daagse golfvakantie in Noord-Duitsland en Denemarken. Het is me weer opgevallen hoe vriendelijk en gastvrij Duitsers eigenlijk zijn.
Om over etiquette op de golfbaan maar niet te spreken. Uiterst correct en vergeleken daarmee zijn wij Hollanders maar enorme “harken”…
Natuurlijk, ook ik kan de verleiding bijna niet weerstaan om de fiets van mn opa terug te vragen….maar eigenlijk, nee het is ongepast.
Vol bewondering werden wij gefelicteerd met het fantastische spel dat Oranje op de mat legde. Zelfs ik zie mezelf niet hetzelfde over de “Manschaft” tegen een Duitser zeggen en eigenlijk hoor ik me daar over te schamen………
juni-2008
>